To mój ulubiony film Carpentera. Fakt, że trochę na siłę ten wątek z mężczyzną i jego córką, ale za to mogliśmy obejrzeć genialny epizod reżysera (gangster, który zastrzelił dziewczynkę). Powód ataku został podany znacznie bliżej początku (scena z upuszczaniem krwi - postaci mówią "Za sześciu" - chodzi o szóstkę gangsterów, którzy zostali zabici przez policję w okolicach tytułowego posterunku. Co ciekawe - posterunek, na terenie którego kręcono film, nosi numer 14, a główny bohater ma niewłaściwe dystynkcje na mundurze. Ale i tak uważam ten film za największe dzieło Carpentera, a muzyka wymiata - to ona najbardziej zapada w pamięć z całego filmu. Z kolei (moim zdaniem) próżno w jakimkolwiek filmie szukać tak niejednoznacznego bohatera, jakim jest Napoleon Wilson genialnie zagrany przez nieodżałowanego Darwina Jostona.
Carpenter stworzył wiele pamiętnych horrorów i thrillerów (do tych drugich zalicza się m.in. "Ktoś mnie obserwuje", ale ten film przebija wszystkie jego wcześniejsze ("Ciemna gwiazda" szczególnie beznadziejna nie jest, jednak stoi daleko za czołówką reżysera choćby ze względu na przesadzoną śmieszność) i późniejsze dokonania.